Kacak Istanbul Gezim

Istanbulda bulunuslarim hep kisa olmustur. Ya bir saat ya da 2 saat. Türk olacaksin ama Istanbul'un tasini topragini incelemeyeceksin. Olacak is mi? Ben kararimi verdim ve 10 günlük bir Istanbul seyehati düzenledim kendime. Istanbul da 2 kuzenim var. Hazirladim valizimi kuzenlerime kactim.

Ilk duragim Üsküdar daki kuzenim oldu. Kendisi evli, bu yil evlendi. Kocasiyla da tanisma firsati bulamamistim. Bu vesile ile O'nu da yakindan tanimis oldum. Kuzenim ile 7 günlük plan yaptik.

1. Gün Topkapi Sarayi (müzesi), Ayasofya, Mavi Cami idi. Pazartesi günü idi. Ayasofya kapaliymis pazartesi günleri. Biz de detaylica Topkapi'yi gezdik. Civarda ki camileri bakindik, Kapali carsi ve misir carsisini da gezdik.

Bizler gercekten cok yaraticiyiz. Seyyar fotokopiciler gördüm, bildim, cok sevdim. Gülhane parkina giderken dilim de ise hep ayni sarki vardi; ben bir ceviz agaciyim gülhane parkinda..

Gülhane parkinda ki dialogta muhtesemdi.

kuzenim: türk kahvesi var mi?

garson: yok

ben: sütlü kahve var mi?

garson: yok

kuzenim: nescafe var mi?

garson: var

kuzenim: iki tane olsun, ama sütlü

Garson gittikten sonra kuzenime "arasinda ki fark ne?" diye sordum.

Kuzenim: bu da selpak gibi bir sey dedi. Markalar nesnelerin ismi oldu.

Kagit mendil degil, selpak mendil. Sütlü Kahve degil nescafe.

O gün daha bir cok sey yasadik anlat anlat bitmez. Ben tam anlamiyla turisttim ilk gün. Kültürüme, degisen dilimize, hizlanan hayata turistik bir gezi yaptim.

2. Gün avrupa yakasinda ki kuzenimi ziyarete gittik. Amacim bir gün kalmakti, kuzenimin israrlarina dayanamadim, iki gün kaldim ve kuzenim ile yaptigim plan da yatti.

3. Gün Hilal ablam ile kampasi bol magazalari dolastik. 4 pantolon al, 2 öde. Böyle ucuza geliyor ama, kolaysa 4 giyilebilecek pantolon bul. En az 15 pantolon denemistirim ama sadece bir tane bulabildim.

4. gün üsküdarda ki kuzenime geri döndüm. Aksam dügüne gittik. Bir daha asla ve asla tanimadigim insanlarin dügününe gitmeyecegim. Cok sikici oluyor cok, tanimadigim insanlarla öpüsmek, konusmak bana göre degil.

5. ve 6. gün Kuzenimin evi bir hayli kalabalikti. Avusturya dan arkadaslari geldi. Amcam geldi. Aksama dogru Avusturya dan gelenlerin anne babalari geldi.

Icli köfte yapmayi ögrendim. Kolaymis. Ritmik bir sey. Kalan günlerde de o icli köfteleri yedik. Bizim oralarda icli köfteye para koyarlar. Biz de iki tane koyduk. Biri kuzenimin kocasina, digeri ise kaynina cikti. Ben sans yok zaten. (Parayi tabi ki Cif ile yikadiktan sonra köftelerin icine koyduk.)

7. Kuzenim okuluna gitti. Ben de Kuzenimin annesi ile birlikte kalan bir kac yeri gezdim. Türbeler camileri ziyaret ettim. Hos olmayan üc sey beni cok rahatsiz etti.

ilki müslüman olmayan turistlerin türbelerin icinin gezdirilmesi oldu. Yani ne var ki bir turiste gösterilebilinecek. Herhangi bir sanatsal olgu yok odalarda. Oralar dua etmek icin girilen yerler. Mini etekli turist kizimiz icerde ki tabutlari görünce ne olacak. Tamam merak etse, türbe nasil bir yer derse tut kolundan iceri getir. Bir bas örtme ile olmuyor bu ziyaretler.

ikincisi kadinlarin coluk cocuk türbeye girmeleri. Cocuklar o muhterem sahsin resmen üstünde tepindi de anneden ses cikmadi. Biz cocukken kabir ziyeretinde dahi anneler siki siki tembihlerdi "yavas yürüyün, ölülerin rahatsiz etmeyin, bastiginiz yere dikkan edin" diye. Simdilerde nerdeee bu düsünce. Evliya yinede sabirli, ben olsaydim coktan carpmistim.

Ücüncüsü ise türbe gibi yerlerde sarkintilik edilmesi. Yavsamayin bir iki dakika, Allah tan korkmuyorsaniz bari burnunun dibinde ki seyhten utanin.

Adalara gittim, vapurdan martilara ekmek attik. Yukarda ki resmi ben cektim. Ayiptir söylemesi martilari karin tokluguna calistirdim. Evvela denizi selamladim, canim bacim Tülin'in selamini da ilettim. Büyük ada cok güzel, iste öyle bir yerde yasamak isterdim.

10 gün cabucakca bitti. Ama doyamadim deniz kokusuna, ezan sesine, dalgalanan ay-yildizli bayragima. Imam hatipteki hocam bir demisti ki "bizler hergün sükretmeliyiz. Cünkü türkiye gibi bir ülke de yasidigimiz icin." Haklisin hocam, ama sükretmek söyle dursun, utananimiz var.