Yazmak istiyorum, icimde ki bütün zehri dökmeyi, rahatlamayi. Ama olmuyor. Beni rahatsiz eden seyler var. Mutsuzmuyum mutluymuyum bilemiyorum. Yasi ortalamadan orta yas bunalimina mi giriyorum nedir?
Aslinda cok fazla ayrilik yasiyor olmamdan kaynaklanan bir sey. Cok fazla ayrilik ben de duygusuzluga dönüstü derdim, yanilmisim. Sadece duygularimi bastiriyorum, sonra birden böyle mutsuzlasiyorum.
Gidiyorlar, kendi hayatlarini yasiyorlar bense hep oldugum yerdeyim. Hic bir degisiklik yok. Özlüyorum hem de cok özlüyorum. Herseyi, herkezi.
Aglamak ne güzel bir seydir. Aglayamamak ise berbat. Gözyasim akmiyor. Duygularimi belli edemiyorum. Arkadaslarla bulustugum ya da karsilastigim zaman sitem ediyorlar. Kötüsü de kendimi savunacak bir seyimin olmamasi, gelisemiyor olusum.
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen