Zaman cabuk geciyor hem de cok. Yetisemiyorum. Bu yila kadar bir sorun yoktu, istedigi kadar hizli akabilirdi. Ama artik dursun, o ne kadar hizli akarsa, benim kaybim da o kadar cok oluyor. Neyse gecelim bu bunalimlari da asil mevzuya gelelim. Yeni bir yila daha basladik, baslarken yarismaci arkadaslara da basari ve mutluluk dilemeyi cok isterdim ama, yeni yilin basini kacirmisim. O yüzden yazi da gec geliyor.
Bu gün fark ettimde ben hayalimde ki 2010 yilindayim. Ben öyle uzay elbiseli insanlar, yok yazin mars, kisin aya tatile gitmeyi hayal etmemistim. Benim hayalim deki 2010 yili söyle idi.
Görüntülü telefonlar cikacak.
Bilgisayar yayginlasacak, herkes bilgisayar biliyor,anliyor olacak.
Ucakla seyahatler yayginlasacak.
Televizyon kanallari artacak.
Herkes anaokuluna gidecek, üniversite mezunu olacak.
Okullara elbiseler ile gidilecek.
Gülmeyelim efendim, ben bunlari düsünürken 8 yasinda idim. Sadece TRT vardi, TRT 2 dahi yeni yeni cikmis idi. Sabahlari cocuk kusagi olurdu, bol bol cizgifilm izlerdim (eger tatil de isem), aksamlari da brezilya dizileri, pembe diziler.
Kirmizi cevirmeli bir telefonumuz vardi. 111 di galiba, masal hatti idi. Gizlice arardik ve dinlerdik. Tetrisimiz vardi, televizyonlar aptallastiriyor, yok kanser yapiyor diye sevkimizi kirardi ama biz yine de oynardik. Ilkokul, orta okul vardi, siyah önlük, beyaz yakalik ve kurdela vardi. Cok da yasli degilim ama ben ortaokulda da siyah önlük giydim.
Topaclarimiz vardi, turbo sakizlar. Mahalle cocuklari ve hamburger cocuklari ( o da benim gibiler oluyor) vardi. Sahi hamburger yiyebilmek bir lüksdü, galiba bu yüzden apartman cocuklarina bu yüzden böyle derlerdi.
Cocukluk güzeldi. Her cocugun cocuklugu güzeldir, simdi ki cocuklar da yaslandiklari zaman anlatacaklari olacak, hersey cok farkli olacak. Ben su "80 lerin sonunda 90larin basinda cocuk olmak" tarzi klasik seyler yazip,simdi ki cocuklari zavalli ya da sanssiz demiyorum. Hayat kisir döngü gibi ayni olaylar farkli isimlerle tekrarlanip duruyor. 68 kusagi, 12 Eylül gazileri bizi de apolitik gözüyle bakarlar, yok devrim bilmeyiz, darbe görmedik diye. O olaylar kadar kötü olmasi da Sivas Olaylarini yasadim, Sokaga cikma yasagini yasayarak ögrendik, iki tabur askerin arasindan gecip okulumuza gittik. Sirf sakali var diye yakalanan insanlarin feryadini isittik. Umarim ki yeni nesil sokaga cikam yasagini sadece kitaplardan ögrenir.
Bu döngünün kirilmasidir benim yeni yil dilegim.
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen