
Tam bir yildir ayak ucumda hatali, zedeli kimselere hediye edemedigim ebrularim duruyordu. Onlari degerlendirmeye karar verdim. Ben onlari kesmeye baslayinca annem "ben onlara cerceve alip asacaktim?" diye feryad etsede nafile. Bu ebrula tablo olmayacak kadar kötüydüler, ama ben yaptim onlari atamamda. O halde onlari baska sekilde kullaniyim dedim. Ilk aday bu ebrum oldu. Bu güzel yüzü. Diger tarflarinda boya lekeleri olusmustu.



Son hal budur. Hos oldu. Artik küpelerim birbirne takilip kirilmiyorlar.
Ayni ebrunun diger kenarini da kitap ayraci haline getirdim.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen