Basliyoruz

''osman hiç bıçağın deştiği yerden kan akmadığı olur mu?benim de beynimden kan akıyor.ben düşünmüyorum,beynim kaynıyor.görüyorum,gözlerimi yumunca görüyorum.beynimin etten yuvarlağı üstünde her düşünce bir damla siyah kan gibi yuvarlanıyor.ben istemiyorum osman!fakat hiç bıçağın deştiği yerden kan akmaz olur mu?''

Diye soruyor Hüsrev. Hüsrev düsünmeden yapamiyor ben ise yazmadan. Ben yazmaliyim, anlamli anlamsiz, birileri okusun ya da okumasin, ben yazmaliyim. Yazmadan yapamiyorum, beynim degil ama parmaklarim kaniyor.

Ustad in "bir adam yaratmak" isimli muhtesem tiyatro eseri ile baslangic yapmak istedim. Ama nerde ben de en sevdigim sözleri bana hatirlatacak hafiza. Google da bir arativeriyim dedim günlükcüm, Google bulmaz mi? Bulur tabi ki hemde fazlasi ile. Cocukken izledigim, hayran kaldigim TRT dizisini de buldum. O yüzden yazmaya ara verip, havizami tazelemek ve cocukluguma dönmek istiyorum. Daha sonra sana ayrintisiyla anlatirim.